Z_e_m_h_e_r_i Şiiri - Ayse Gül Kaya Demirel

…..sadece yalnız ansız
zamansız
kalmak istiyorum
ve

zorlandım
belki
serçe ötüşleriyle kalkmaya çalıştım

yürüdüm
adım adım yoruldum

bu sessiz tuzaklardan
uzak durmak istedim

ayrıldım efsunlu masallardan
istemiyorum
sevmiyorum
bu geçimsiz günde
çoktan pes ettim
acıyı son tattım
sanki
anlıma yazılmıştı
bu bilmece
cözemedim

can pazarında
sıratın viyadüklerinde gezindim
zor bu ovaya yeşermek
zaten
zor olan kül olmuş
bu defa/bende yaktım

vurdum bu geceyi
bu büyüden koptum
son defa aynaya baktım
korktum karşımdakinden anladım

bu yıkılmış küllenen gözyaşlarımı
son defa unutmak istiyorum
iğrenç bilmeceyi bir kenara atmak
camlarda kesitlerini
birleştirmek değil
şu an sadece
başımı bir yastığa koymak
ve doya doya….

evet
evet masallardan ayrıldım
ve bu son yıkılışım
sazı, türküyü attım
filim gibi
ömür boyu ayrıldım

aldandım
üzüldüm

ben şarkılarda gömülmüş yalnızlığın ta kendisiyim..

….aysız…
kara zifiri bır gecede...
çektim gittim...
....gittim uzaklara…