Başımda esen, kavak yellerini durduramıyorum
Gönlüme kilit vuramıyorum
İçimde ki beni büyütemiyorum
Hala kaldığım yerde pinekliyorum
Bir arpa boyu yol almıyorum
Yedisinde neysem, yetmişinde oyum
Hay Allah, ben nelerle uğraşıyorum
Merhametten marazı doğurdum
Başıma geldi, korktuğum
Armudu dibine düşürdüm
Kimyamda ki harcı değiştiremiyorum
Ne çekersem insaniyetimden çekiyorum
Unutmayı zaaf olarak algılıyorum
Sevmeden hayatın tadına varamıyorum
Hala hüzünlü şarkıları listeme alıyorum
Güneş batarken'akşam güneşi'şarkısını söylüyorum
Tekerrür, tevafuk, tesadüfler ümidiyle yaşıyorum
Sonradan nakil duygulara' hoş geldin' diyemiyorum.
Kâlû belâ (Bezm-i Elest) dan, ukbaya kadar neysem oyum.
Zehra Çelik
2006
Kayıt Tarihi : 28.12.2006 12:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bozuk Plak gibi; aynı şeyi bir daha, defalarca, sürekli, durmaksızın, devamlı, arka arkaya, hiç ara vermeden tekrarlamak için.
saygılarımla
TÜM YORUMLAR (2)