z Bahçesi tarumar, gülü kan ağlar

Bahçesi tarumar, gülü kan ağlar

Terketmiş yurdunu oba, dağını
akıtmış gözünden kan ırmağını
hoyrat yeller sarmış irem bağını
bahçesi tarumar, gülü kan ağlar

kedere meyletmiş gülü, gülşeni
tutmazlar elinden dara düşeni
görmezler aşk için bağrın deşeni
mecnunu perişan, çölü kan ağlar

sonbaharın hazin yeline düşmüş
sevdanın çağlayan seline düşmüş
hasretin en titrek teline düşmüş
çanağı perişan, teli kan ağlar

yağmur olup yağmış, su olup akmış
kara bahtı kaderine bırakmış
onmaz sevdalara bağrını yakmış
ateşi yaralı, külü kan ağlar

hasrettir, ağıttır, gurbete ağan
acıdır, ağrıdır, üstüne yağan
her nereye gitse bir kara duman
seheri perişan, yeli kan ağlar

toz pembe hayaller yalanmış yalan
bitmedi ömründe tufanı talan
bir kırık saz idi elinde kalan
kolları tutmuyor, eli kan ağlar

ah kaybolan yıllar dönmüyor geri
Kimse durduramaz kanayan yeri
silemez gözünde hüznü, kederi
yağmuru perişan, seli kan ağlar

Nuri CAN

Baharım, çiçeğim, yeşil dalımsın

Sen benim ömrümde en nazlı bahar
şu yanan gönlümde en serin rüzgar
seninle şen dünyam, senle bahtiyar
baharım, çiçeğim, yeşil dalımsın

Sensin şu dünyama mutluluk saçan
yapraksız, meyvesiz çiçekler açan
gökyüzüne çıkıp kanatsız uçan
baharım, peteğim, arım, balımsın

Dilimde şiirim, şiirde hecemsin
günde güneşim, rüyada gecemsin
gönlümde saray, sarayda ecemsin
ipeğim, kumaşım, kutmum, alımsın

Çiçekler arasında çiçeğim sensin
hayaller arasında gerçeğim sensin
yalancı dünyada dileğim sensin
baharım, çiçeğim, gülüm, dalımsın

Çıkmıyor fallarda mutluluk sensiz
bu şehir karanlık sokaklar sessiz
mehtaba şarkılar söylerken deniz
dalgada derya, deryada salımsın

Nuri CAN

Dalları kırılmış ağaçlar gibi

Dalları kırılmış ağaçlar gibi
rüzgarda savrulan yaprağa döndüm
yağmura susayan kıraçlar gibi
yüreği kavrulan toprağa döndüm

durmadı gözümde akan yaşlarım
zehroldu yediğim tatlı aşlarım
terketti yurdumu sevgi kuşlarım
gülzarı virane bağlara döndüm

bomboş hayallerle bir ömür geçti
talih zulüm için hep beni seçti
ah çektikçe yaralarım depreşti
yürekte sızlayan ahlara döndüm

bu yalan dünyaya geldim geleli
bağrımda yara var, ömrüm çileli
inledim aktıkça gözümün seli
şiirler kanayan ırmağa döndüm

ömrümün tükendi yazı baharı
dinmedi ruhumun boranı, karı
gönlümde çiçekler hep sarı sarı
nergizi yolunmuş dağlara döndüm

Ferhat şirin için dillere düşmüş
kerem aslı için küllere dönmüş
mecnun leyla için çöllere düşmüş
menzili tükenmiş yollara döndüm

dönenip durdum sağımdan soluma
kahpe felek çıktı her dem yoluma
zincir vurdu kanadıma koluma
baykuşlar tünemiş dallara döndüm

her nereye gitsem gedalı başım
baharı beklerken, bastırdı kışım
içime damlarken sessiz gözyaşım
ağrıdan ağlayan çaylara döndüm

bir pınar misali,kaynayıp aktım
tomurcuk gülümü aşk ile yaktım
hasretimi gurbet ele bıraktım
dünyada sahipsiz kullara döndüm

Nuri CAN

Ardımda anılar ağlasın dursun

Toplayıp pırtımı yurda ermeden
varıpta evime sefam sürmeden
ah! ecel gelirse haber vermeden
ardımda anılar ağlasın dursun

şu kısacık ömür gün gün biterken
gözümde ümitler yitip giderken
ha kavuştuk,kavuşacağız derken
ardımda hasretler ağlasın dursun

kahpe felek kırdı kanadım kolum
çıkmazlara saptı uğrağım, yolum
tutmaz oldu anam, ne sağ ne solum
ardımda anılar ağlasın dursun

dünyaya geleli dertlidir başım
zehire dönderdi ekmeğim aşım
damlarken içime sessiz gözyaşım
ardımda deryalar çağlasın dursun

solmuş dost bağında güller biterse
feryadı figanla bülbül öterse
bensiz o yar yaylalara giderse
ardımda obalar ağlasın dursun

dağlara zamansız düşerse duman
sılaya varmaya vermezse aman
ecel gömleğini giyindiğim an
ardımda acılar ağlasın dursun

Nuri CAN