Kimbilir kaç kez kahrettim
Seni alıp giden yollara
Kaç kez yaşadım bu ayrılığı
Kaçıncı kez ağladı gözlerim
Bak artık ağlamıyorum
Alıştırdılar beni ayrılığa
Demek ayrılığıda kanıksadık
Kaç kez kalakaldım,
Ankara terminalinde.
Kimbilir kaç kez yaşandı
Bu hazin ayrılık sahnesi.
29.10.1999
Ayrılınan çocuk yaşta evlat olunca,
Ayrılanda bir anne olursa,gelde anlat.
Ayrılık ateşten gömlekmiş.
Ayrılık kapıya konacak şey değil.
Ayrılık şairin tapulu malı.
Kayıt Tarihi : 12.8.2006 13:22:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Gitti
Geldiğinde nasıl sevindirdiyse
Şimdi de hüzüne saldı da gitti
Neşeyle günlerdir avundurduysa
Giderken duamı aldı da gitti.
İki aylık tatil gün gibi geldi,
Ayları gün gibi savuran yeldi.
Ayrılık zamanı içimi deldi
Gözü yaş içinde kaldı da gitti.
Doğduğun yer değil doyduğun yermiş
Evim yuvam vatanım, orası dermiş
Bu düşünce bizlere hep sabır vermiş
Gönlüme hasreti saldı da gitti.
Neylersin Coşari işte hayat bu
Hayata akıl sır ermez doğrusu
Ekmek kavgasında canın yavrusu
Gönlü hüzünlere daldı da gitti.
İbrahim Coşar
Gidip-gelmeler yaşamın içinde olanlar. Gidip dönmemek bizleri üzmeli.
Şiiri kutlarım.
TÜM YORUMLAR (7)