Yine üniversite yılları idi.
Gecekondu bir evde kalıyorduk.
Oturduğumuz odanın tabanının tahtalarından bazıları çürüktü.
Olayın vahim tarafı odanın altı boşluktu ve aşağıda kömürlük vardı.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta