Motivasyon
Beşinci sınıfta okuttuğum Uğur adında bir öğrencim vardı.
Dersleri çok kötüydü.
Fakat Sosyal Bilgiler dersinde tarih ünitesinde arasıra söz alıp konuşuyordu.
Bir gün Uğur’a:-“Uğur senden büyük tarihçi olur.Yorumların çok hoşuma
gidiyor.'dedim.
Dersi anlatırken kitabın dışına çıkıyor dersi ilgi çekici hale getiriyordum.
İlk Türklerdi konumuz.
İlk Türk devletinin Asya Hunları olduğunu belirttim.
Türklerin göçebe hayat yaşadıklarını bu yüzden yerleşik hayata
geçemediklerini anlattım.
Baharda yazlaklara, kışın kışlaklara göçtüklerini,evlerini kıl çadırlardan
yaptıklarını ve bu evlerin tekerlekli kağnılar üzerinde teşkilatlı bir şekilde
yaptıklarını söyledim.
Göç esnasında, ünlü bir tarihçinin dediğine göre manzara yürüyen bir şehir
görünümündeymiş.
Demir madenini ilk işleyenin Türkler olduğunu, kızgın demiri soğutarak
çeliğe çevirdiklerini bunun sonucunda en iyi kılıcı Türklerin yaptığını
anlatıyordum.
Eti güneşte kurutarak ilk pastırmayı yaptıklarını ve uzun süre
sakladıklarını,tahıllardan çeşitli yiyecekler yaptıklarını anlatıyordum.
Uzun yolculukta atıyla giden süvarinin yiyeceğinin bitmesinin önemli
olmadığını, bunu atın boynundan bir damara girerek 4-5 yudum kanı yutup
sonra parmağını oraya bir iki saniye bastıktan sonra yoluna devam ettiğini
bunun günümüzdeki serumun kendisi olduğunu söylüyordum.
İlk Türklerin patates gözlemesi yemediklerini çünkü patatesin 1500’lü
yıllarda Amerika’dan dünyaya yayıldığını söyledim.
Uğur tarih dersini çok sevmişti.
Bu dersten sınıfın en iyi notunu alıyordu.
Öğrencilik hayatının en yüksek notlarını almıştı.Davranışları da olumlu yönde gelişmişti.
Uğur ikinci kademeye geçmişti.Yine tarih dersinde en önde gidiyordu.
Bir gün Uğur’u koridorda üzgün bir şekilde dolaşırken görmüştük.
Hayrola ne oldu Uğur? diye sorduk.
Uğur:
- “Hiç sormayın hocam.
Ünitemiz Osmanlı devletinin gerileme ve dağılma dönemi idi.Yazılıdan çok
kötü not aldım.
Osmanlı devleti kendini de batırdı beni de hocam.”dedi.
Şanlı tarihimizin bu sayfaları belli ki Uğur’u yıldırmıştı.
“Üzme canını dedim Uğur’a.
Bu enkazın altında kalmadık.
Düşmanları yeniden büyük zaferlere imza atarak kovduk biliyorsun.”dedim.
Uğur kendini zor toparlamıştı.
Rahim ZorKayıt Tarihi : 18.12.2007 00:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tarihimiz diğer milletlerinkinden çok farklı değil.Zaferler yenilgiler mevcut.Diğer toplumlara kültür aktarmış kültür almışız.
Maalesef tarih öğretimimiz hep siyasi tarih muhtevasıyla olduğundan ,tarafsızlıktan ziyade övgüye yer verdiğinden insanımızda tarihi şuur aksak durumdadır.Meselelere çözümler vur-öldür mantığıyla bulunmaya çalışılmaktadır.
Rothenburg diye küçük bir şehri var Almanya'nın,Japon turistlerin en önemli ziyaretgahlarından birisi.Ben de iki defa ziyaret ettim.Bir çok müze var irili ufaklı.Bir köy evinde çamaşır makinesinin tahtadan yapılmış ilkel tasarımını görünce;benim insanım da düşündü mü acaba bunu diyorsun.
Bir başka müze var...Ortaçağda o diyarlarda insanlara nasıl işkence edildiğini göstere işkence aletleri.Demirden yapılmış açılmaz elbiseler,dikenli sandalyeler,bekaret kemerleri /Demirden),su kuyularına insanı batıp çıkaracak çıkrık düzenekleri...neler neler...Bu müze Almanlara bir şey kaybettirmemiş ama bu gün daha hoşgörülü bir toplum olmalarını sağlamış.
Bir Türkler işkence yapmadık der geçeriz;ama bu gün bile ne işkenceler uygulandığı gizlenebilir bir durum değil.
Yani çocuklarımızın Türklerinde insan olduklarını bir Türkün bir Yunanlıya değer olduğunu,bu gün olduğu gibi geçmişte de iyilerin kötülerin bulunduğunu kavramaları ,tariten beklenen faydayı sağlar diye düşünüyorum hocam.
Saygılar.Bayramınız mübarek olsun.
TÜM YORUMLAR (1)