(z)amansız Şiiri - Kenan Adsaz

Bir zamansızlığa
denk geldi ömrümüz;
ne tatmaya değer yaşamı,
ne de kimsesiz
ya da sahipsiz bir ölümü...

Ufukta sonbahar gelmiş,
kurur içimizde yapraklar;
sözde kalmış ardımız
ne yazı görmüşüz aslında,
ne de koklamaya
ya da koşmaya değer baharı...

Dört duvara kalmış,
tek mevsimin çocukları gibiyiz;
bitmez ki günün seyri
ne bir manzaradır görünen
ne de zamandır
ya da nefestir aslında solunan...

Tekrarlanır yine anlar
tuhaf bir sessizlikte;
ne bir keşkedir varılan,
ne de bir umuttur
ya da yalnızlıktır aslında
bize kalan
ya da bizde kalan...
Neyse öyle işte... K. Adsaz