Z-aman Şiiri - Arjin Murad

En uykulu anından vurdum zamanı…
Vurdum akrebi, yelkovanı…
Sonra seni vurdum…
Sonra kendimi vurdum…
-kendimi sana vurdum-
Önce yollara vurdum kendimi…
Sonra dağlara…
Sonra da dilsiz bir yalancı olan tarihe…
Tarihte ilkin babamı vurdum Brütüs oldum…
Yelkovan tersine dönüyordu gördüm…
Sparta savaşçılarını gördüm, dünyaya bedel üç yüz yürek gördüm…
Savaşı kazanacak son pers askeri oldum…
Ama kıyamadım kahramanlıklara kendimi vurdum…
Habil’in yerde yatan cesedini buldum,
Sonra aldım baltasını elinden Kabil’i vurdum…
Habil’i Kabil’e vurdurtan kızı gördüm…
Çelimsiz bir kızdı… Kızdım…
Bitsin diye ölümü vurdum en son… Bitmedi…
-intihar etmedi ölüm-
Her dilde bir ÖLDÜR! ’düm …
Ne zaman durdu…
Ne ölüm öldü…
Bense hem katil hem maktuldüm…
Ve kendimi bilinmez bir toprağa gömdüm…

13–04–2007
Siirt