Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Kalemine sağlık,yüreğine sağlık.
Kaleminize kuvvet kardesim. güzel olmus fakat su misra uymadi bence.
Belkide bunların yok günahları!
İNŞALLAH diyor ve tebrik ediyorum sizleri
Selam ve saygıyla
Zafer inananların ve müslümanlarındır Biiznillah ( Allah'ın
izni ile ) İnşallah' u Rahman.Sağolunuz kardeşim.Ayrıca lütfedip şiirime yaptığınız yoruma çok teşekkür ederim.Şükrü Topallar
Zafer inananların ve müslümanlarındır Biiznillah ( Allah'ın
izni ile ) İnşallah' u Rahman.Sağolunuz kardeşim.Ayrıca lütfedip şiirime yaptığınız yoruma çok teşekkür ederim.Şükrü Topallar
***Zafer Yine Sizin, Sizin Olacak
17. 01. 2009 01-30 Levent İst
Mavi gökyüzünü kaplayan bulut
Rahmet olup yeryüzüne yağacak
Diren Filistinlim, diren Gazzelim
Bu savaşta zafer senin olacak
Ey yıldızlar gökyüzünün dostları
Işık sacın aydınlatın Mostar’ı
Bosna, Çeçenistan, Irak, Kudüs’te
Mazlumlar zalimden hesap soracak
Burda kuşatıldı karargâhları
Çıkamaz oldular artık dışarı
Yollara dizildik, ayağa kalktık
Belkide bunların yok günahları!
Mavi gökyüzünü kaplayan bulut
Yeryüzüne rahmet olup yağacak
Direnin mazlumlar biz sizinleyiz
Zafer yine sizin, sizin olacak...
İLYAS BEY ;
ölen gazzelilerin sayısı bini aştı.. yaralıların sayısı üç bini geçti..hala sözüm ona avrupa ve mostıralık B.M. teşkilatı katliamı sadece seyrediyor...ve ölenler öldükten sonra ve gazze yakılıp yıkıldıktan sonra sözüm ona barış yapıldı..ne kadar komik değil mi..?
ben bir soru sormak istiyorum vicdan sahibi tüm insanlara..eğer tam bunun tersi olsaydı yani öelenler ve yaralananlar israilli olsaydı acaba ne olurdu..ben söyleyeyim fasıkların hepsi inlarinden çıkarak sözüm ona insanlık ve barış adına tüm dünyayı ayağa kaldırırlar belki de 3.dünya savaşı çıkardı değil mi..? bunu iki yüzlü soytarılığı önlemenin önlemenin tek çaresi hıristiyan avrupanın birleştiği gibi tüm islam aleminin aynı idealler etrafında birlleşmesidir...yapılan haksızlıklara ve olaylara beraber gğüs germelidir...gerisi hikayedir..bu gidişle tüm hıristiyan dünyasının desteğini arkasına almış israilin B.M. dahil hiç bir gücü tanımadan filistinli öldürürür bizlerde sabahlara kadar tv lerden canlı canlı seyrederiz..yazıklar olsun hala uyanmayan biz islam alemine..
Allahın da lanetlediği bu israil oğulları şu bir kaç hafta içinde işledikleri vahşetten dolayı gerek müslümanlardan ve gerkse yeryüzündeki insanlardan okadar beddua aldılar ki inşallah yaradanım bu seslenişleri işitir ve bu canilere gerekli cezalarını veririr..
Bugün 2009 ilk ayı ve günleri.. ben kaç gece oldu doğru dürüst uyuyamadım....havadan vurduğu yetmiyormuş gibi karadan gazzeye giren israil ordusunun vahşetine lanet okuyarak ve gazzeli kardeşlerim için rabbime dua edrek herkes gibi bende tv den izledim..
son günlerde arkadaşlarımın bir çoğu ben dahil hep bu israil vahşetiyle ilgili şiirler yazdık...bu da duyarlılığımızı gösteriyor..toplum olarak duyarlı olmak zorundayız..bu gün filistinlilere yarın bize olacaktır bu vahşetin zulümleri.. arkadaşlarımızın ortak paydasına yorumumla katılıyorum..
2009 yılına filistinde ki acılarla girdik..zalim israil gece gündüz bu soğuk ve kışta gazzeyi bomba yağdırdı...ve tüm islam ve arap alemide seyretti..bu B.M lerde bulunmanın bir anlamı kalmadı artık...bence islam ülkeleri israilin,ABD avrupanın güdümündeki bu teşkilattan derhal ayrılmaları ve kendi birliğini kurması gerekir,bence geçti bile zamanı..dünyanın artık yeni bir düzene bence ihtiyacı var...bu BM israilin ve vahşi ABD nin haklarını korumaktan başka hiç bir işe yaramıyor..
kutlarım saygın kaleminizi.tam puan 10...Akçaydan selam ve saygılarımla...ibrahim yılmaz.
TEBRİKLER YÜREGİNİZE SAGLIK
EVET ZAFER İSTEYENİN VE BENİMDİR DİYENLERİN OLUR TEBRİKLER
Allah mazlumların yanındadır. Zulm ile abad olanın sonu berbad olur. Kutlarım.
İlyas bey..........Zafer elbetteki sonunda haklının olacak ..Çekilen onca acı ve çile bu zaferin biberi tuzu olacak diyelim....Şiriniz oldukça ruhumuzu okşayan bizi mutlu eden ifadelerle dolu....Sağolunuz var olunuz........
Bu şiir ile ilgili 23 tane yorum bulunmakta