Ne kadar zaman var
Yada ne zaman gideceksin umrumda değil!
Günün en güzel gönlümün en durgun hali bu vakit!
Yüzyıllık yalnızlıktan sonra bin yıllık bir sevda benimkisi
İçimde büyüyor büyüyor ve kaplıyorsun beni
Sen oluyorum usulca!
Şikayetim yok şükür seni bana yazana!
Hoş geldin sevgilim
Başımı dizlerine koyup gökyüzüne bakmak istiyorum şimdi
Bir gökteki bir de gözlerindeki maviyi seviyorum
Bin yıl sevebilirim seni şu azıcık dar vakitte!!!!
Kayıt Tarihi : 15.9.2018 17:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bir mevsimin bitişi bir yalnızlığın dayanılmaz hafifliği işte!
![Arin Roni](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/09/15/yuzyillik-yalnizlik-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!