Yüzyılın Mecnunu Şiiri - Şahin Ertürk

'Sen geldikçe aklıma, Güneşin doğmasına yol vermez geçitlerim. Acısını gizlediğim bir yaradansa, sızar tüm şiirlerim. Harf, harf kelime,kelime… Ben yazdıkça, Sen, mısralarımın arasına saklanıyorsun. Görmüyorum sanma……' Gördüğünü biliyorum Şiirlerimi okuduğunu biliyorum Sende şu bil şairem Sende benim içimdesin Damarlarımda Beynimde Kalemimde Tüm hücrelerimdesin Sende bunları bil ve gör yeter 'Dün yine seni sordum, Sarıya boyanmış, sonbahar hüznüyle, Seni aradım… Seni arandım… Yanık bir rüzgâr esti ta ötelerden, Bir nefeste yaktı hasret fenerini. Sonra serseri bir kurşun misali, Sol tarafım hedefindeydi ' Bende bitmeyen bir hazan mevsimini Yıllardır yaşıyorum Hasretinden Sol yanımda göçük oluştu Gram, gram bir mum gibi eritti beni yokluğun 'Şimdi, İsyan karası çığlıklarım var saklımda. Omuzlarımda hasretinin ağır yükü Her bir iç çekişimse, ayrı bir yaprak dökümü… Döküldükçe azalıyorum, azaldıkça savruluyorum Ve senin yüreğime attığın, Hiçbir düğümü çözemiyorum… Hasretin ağır yükü benim omuzlarımda Yok mu sanıyorsun? Sensiz ben Binlerce tonluk Acının hasretin altında Ezilmiyorum mu? Kavrulmuyorum mu sanıyorsun Ey benim yağmur gözlüm Ey benim nur yüzlüm Ey benim mangal yüreklim Yüreğime attığın bu sevgi düğümü Bu dünyada çözülür mü sanıyorsun Söyle çözülür mü sanıyorsun