Ne oluyor bana böyle
neler oluyor
gün geçtikçe hayata daha sıkı tutunuyorum
toprağa daha bir sıkı sarılıyorum
yine de elimde kalıyor herşey
sökülürken iplik iplik
toz tooz dağılıyorum
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
'Ne oluyor bana böyle' sorunuzun cevabı, şiirn son dizesinde, yine sizin tarafnızdan verilmiş, ama kapalı olarak Nimet Hanım...
İnsan, hiç bir zaman sebepsiz yere ağlamaz.
Ya tazelenen bir anı, ya mutlu bir haber, ya bir üzüntü, ya da özel bir duygunun diğer bütün duyguları bastırıp yüreği işgal ettiğinde duyulabilen bir gereksinmedir ağlamak, tabii isteyerek , güdümlü olarak değil.
Herhangi bir duyguyla yüreğe düşen ateşin ısıtıp buharlaştırdığı duyguların, göz pınarlarında yoğuşmasıdır o tuzlu damlalar...
Yani, sebepsiz değil, yoğun bir duygusallık yaşadığınız içindr sanırım bu göz yaşlarınız, ki o da gerkese nasip olmaz efendim.
ŞİİRİNİZİ VE SİZİ GÖNÜLDEN KUTLAR, GÖZYAŞLARINIZIN HİÇ İR ZAMAN BİR ÜZÜNTÜDEN KAYNAKLANMAMASINI DİLERİM,
selam, sevgi ve saygımla,
Ünal Beşkese
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta