Bugün seviştim, yürüyüşe katıldım sonra
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Devamını Oku
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
'Ne oluyor bana böyle' sorunuzun cevabı, şiirn son dizesinde, yine sizin tarafnızdan verilmiş, ama kapalı olarak Nimet Hanım...
İnsan, hiç bir zaman sebepsiz yere ağlamaz.
Ya tazelenen bir anı, ya mutlu bir haber, ya bir üzüntü, ya da özel bir duygunun diğer bütün duyguları bastırıp yüreği işgal ettiğinde duyulabilen bir gereksinmedir ağlamak, tabii isteyerek , güdümlü olarak değil.
Herhangi bir duyguyla yüreğe düşen ateşin ısıtıp buharlaştırdığı duyguların, göz pınarlarında yoğuşmasıdır o tuzlu damlalar...
Yani, sebepsiz değil, yoğun bir duygusallık yaşadığınız içindr sanırım bu göz yaşlarınız, ki o da gerkese nasip olmaz efendim.
ŞİİRİNİZİ VE SİZİ GÖNÜLDEN KUTLAR, GÖZYAŞLARINIZIN HİÇ İR ZAMAN BİR ÜZÜNTÜDEN KAYNAKLANMAMASINI DİLERİM,
selam, sevgi ve saygımla,
Ünal Beşkese
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta