Ne oluyor bana böyle
neler oluyor
gün geçtikçe hayata daha sıkı tutunuyorum
toprağa daha bir sıkı sarılıyorum
yine de elimde kalıyor herşey
sökülürken iplik iplik
toz tooz dağılıyorum
n'oluyor böyle
neler oluyor bana
korkuyorum düşmekten
bir amâ gibi adım adım yürüyorum
durduk yerde ağlıyorum
8/Eylül/2012/Cumartesi/Bodrum
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 8.9.2012 18:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsan, hiç bir zaman sebepsiz yere ağlamaz.
Ya tazelenen bir anı, ya mutlu bir haber, ya bir üzüntü, ya da özel bir duygunun diğer bütün duyguları bastırıp yüreği işgal ettiğinde duyulabilen bir gereksinmedir ağlamak, tabii isteyerek , güdümlü olarak değil.
Herhangi bir duyguyla yüreğe düşen ateşin ısıtıp buharlaştırdığı duyguların, göz pınarlarında yoğuşmasıdır o tuzlu damlalar...
Yani, sebepsiz değil, yoğun bir duygusallık yaşadığınız içindr sanırım bu göz yaşlarınız, ki o da gerkese nasip olmaz efendim.
ŞİİRİNİZİ VE SİZİ GÖNÜLDEN KUTLAR, GÖZYAŞLARINIZIN HİÇ İR ZAMAN BİR ÜZÜNTÜDEN KAYNAKLANMAMASINI DİLERİM,
selam, sevgi ve saygımla,
Ünal Beşkese
TÜM YORUMLAR (1)