BİMEYİR
Üzünü insana çevirmeyenler,
Dünyanın sirrini aça bilmeyir.
Ha gözünü asimana zillesin,
Göylerin engine uça bilmeyir.
Min ildir gözünü göylere dikib,
Ne fayda, yene de istirab çekib,
Dizinde, boynunda qem yükü ekib,
Talenin hökmünden qaça bilmeyir.
Siyasete, şeriete kul olur,
Var-dövleti bircə cuxa-çul olur,
Ezildikce her günü bir yıl olur,
Ekdiyini, özü biçe bilmeyir.
Manasız bir ömrü başa vursada,
Gece-gündüz ham hayallar kursada,
Allah deyib, o dünyaya varsada,
Dünya şerbetinden içe bilmeyir.
Coculu bulunmaz derviş işinde,
Terki-dünyalığı yoxdu başında,
Kamalsız, olsa da Nuhun yaşında,
Varlığı, yoxluqdan seçe bilmeyir.
Kayıt Tarihi : 3.7.2012 23:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!