Gönül duraklarında beklettiğin sevdalar
Yanına kar kalmaz ki insanları kırmalar
Gün gelir devran döner onlar seni tırmalar
Yüzünü dön güneşe gölgen arkaya düşsün
Ruh taşıyor bedenin unutma ki bir cansın
İki doğru bir yalan sürekli inanansın
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
