Gece karanlığında çıplak ayakla
Yürürüm kızgın kumsallarda.
Yüzünü çizerim ellerimle kumlara
Heykelini yaparım ıslak kumlardan
Dalgalar alır götürür düşlerimi.
Deniz buruklaşır hayallerime, durgunlaşır.
Yakamozlar parlar gözlerinde.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta