Yüzünü Bilmediğim Şiiri - Selma Doğan

Yüzünü Bilmediğim

Seni düşündüm bu gece kimsin sen.
Tam düşerken tuttun ellerimden.
Bırakmadın ellerimi.
Bir tek sen sevdin beni karşılık beklemeden.

Önceleri yalnız kaldığımda cama bir böcek vursa
Yalnızlık karanlık korkuturdu beni.
Titrerdim geceleri sabah olmak bilmezdi.
Yüzünü bilmediğim ben görmeden sevdim seni

Ölmeden önce bir kerecik görsem
Bir defa bakabilsem yüzüne sevgiyi görmek için.
Çok şey mi istiyorum senden biliyorum ki duyuyorsun beni
Ama o kadar alçak gönüllüsün ki

Şimdi aynaya her baktığımda yüzüm gülüyor bana
Ağlamıyorum artık üzülmüyorum eskisi gibi
Uykum geldiğinde sarılıyorum gecelere
Hem artık üşümüyorum rüyalarım avutuyor beni

Yine yumdum gözlerimi seni düşünüyorum
Gözümün önüne getirmeye çalışıyorum
O zaman karşımda bir melek görüyorum
Yüzünü görmediğim peki ya kimsin sen.

Selma Doğan
Kayıt Tarihi : 24.1.2012 01:40:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


Sevgiyi hayal ettim sadece görmediğim bilmediğim sevgiyi...

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Rıza Ağca
    Rıza Ağca

    gerçektende şiir yazma konusunda büyük yeteneğiniz var selma hanım,şimdiye kadar okuduğum bütün şiirlerinizi gerçekten beğenerek okudum müsade ederseniz bu şiirinizi facemdeki sayfamada paylaşmak istiyorum saygılar

    Cevap Yaz
  • Yaşar Aydın
    Yaşar Aydın

    Şimdi aynaya her baktığımda yüzüm gülüyor bana
    Ağlamıyorum artık üzülmüyorum eskisi gibi
    Uykum geldiğinde sarılıyorum gecelere
    Hem artık üşümüyorum rüyalarım avutuyor beni

    cok cok güzel bir siirdi. esrarengiz duygular adeta. diger siirlerinizde de ayni tema var. Rabbim gönlünüze göre versin. tebriklerimle ant+10

    Cevap Yaz
  • Nazır Çiftçi
    Nazır Çiftçi

    Bir rüya şiiri gibi güzel bir arayış.yüzünü bilmediğine bu kadar derin bir sevgisi olan yazarın gönlü ne kadar huzurludur? diye kendimi sorguluyorum.Karşısında bir melek görüyor, meçhul biri mi,var olan biri mi!Çok çok tatlı bir anlatım.tam puan + antolojim.Kutluyorum.saygılarımla.
    GERÇEK DOSTLAR BİRLİĞİ

    Cevap Yaz
  • Hikmet Çiftçi
    Hikmet Çiftçi

    RÜYALARI ÜSTÜME ÖRTTÜM…

    Ben; bu şiirde yine kendi olan, kendi sıcaklığını kelimelere döken, kendi gibi içtenliğin sembolü olan Selma Hanım’ı görüyorum.
    Şiirini ilk yayınladığında okumuştum. Sanırım bu 3. okuyuşum.
    Hep bir fırsat bulup yazayım dedim ama olmadı.
    Zamanı şimdi imiş…

    Kim?
    Ben de soruyorum, bilinmeyen ve görünmeyen bu sevgili kim?
    Bir hayal mi, gerçeklik payı –az da olsa- var mı?
    Ben de soruyor ve merak ediyorum…
    Böylesine samimi ve sımsıcak bir gönlü kim, neden yalnız bırakır?..
    Her ne kadar,
    “Tam düşerken tuttun ellerimden.
    Bırakmadın ellerimi.” dese de şaire, var mı ellerinden tutan biri?
    *
    Bir de şu “karşılıksız sevgi” düşüncesine ne demeli, pek akıl sır erdiremiyorum.
    Zaten karşılık beklenen şey “sevgi” olmaz ki…
    Karşılıksızsa gerçekten, yani karşı taraf bilmiyorsa buna PLATONİK AŞK deniyor, bildiğim kadarıyla.
    Sözüm selam Hanıma değil tabii…
    Genel bir bakıştı, böyle bir ifadeye…
    *
    Görmeden sevilen…
    Bir böcek bile cama vururken, belki de aşkla ve dahi bir kez görmek için güzel gönüllü insanının yüzünü, camda yok olma pahasına maşukunu görmek ve kendini göstermek adına…
    Bir pervane gibi aşkın öldüren ateşine tereddüt etmeden gönüllü koşarken…

    Ey görünmeyen sevgili..
    Ya sen…
    Ya sen nerelerdesin?
    Ne görür, ne görünürsün…
    *
    Aşk, kendini duyurur mu?
    Aşkın yüzü kendini gösterir mi?
    Aşkı olduğu gibi yaşamak çok büyük ve imkânsız bir istek mi?

    “Ama o kadar alçak gönüllüsün ki “

    Ben bu dizeye senin düşündüğün anlam gibi bakmayacağım Selma Hanım.
    Tam işe tersten bakacağım. Gerçekten yazdığın gibi “alçak” “ gönüllü” biri ki, duyduğu halde kendini göstermiyor. Alçak… gönlü var mı?
    Demek ki, gönüllü değilmiş…
    *
    Gülen yüz senin. Sensin aşkın gülen yüzü… O kadar sıcak ki duyguların ve siman, kendine yetersin sen.
    Sen karanlıkların ve gecelerin de sevdasısın… Sevdana sarılırsın, gecelerin yalnızlığında… Geceler daha dost, daha sevgi yüklü, aşka akan uyku sükûnetinde…
    Rüyaları üstüne örtüyorsun, bilinmeyen sevdanın gece görünmezliğinde…
    *
    Melekler gecelerin aydınlığı, karanlığın görünen yüzü, yalnızlığın sevgi eli…
    Görünen de odur, bir hayal gibi… Özlenen bir sevgili gibi…
    Yüzü görünmeyen sevgili!..
    Varsın, biliyorum…
    Peki, ya sen kimsin?

    Severek okudum Selma Hanım.
    Sen varsın içinde. Senin sıcaklığın, samimiyetin var içinde. Ben her dizede seni resmini, yüreğini görüyorum. Senin gibi saf, berrak…

    Tebrik ve takdirlerim size…
    Sevgi ve saygı rüzgârları esenliğiniz olsun.
    Dostça ve sağlıcakla kalın.

    Hikmet ÇİFTÇİ
    27.01.2012

    “GERÇEK DOSTLAR BİRLİĞİ”

    Cevap Yaz
  • Sevtap Kaya Nurgönül
    Sevtap Kaya Nurgönül

    Çok duygulu, anlamlı ve anlatımı harika bir şiirdi.Beğenerek okudum bu duygusal çalışmanızı ve içtenliğimle kutluyorum.sevgiler güzel yüreğinize...

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (9)

Selma Doğan