Gece boyu, Uykusuz geçen yolculuğun sonunda Yıldızlar kayboldu birer birer. Bir an korktum, Benim yıldızım da kaybolacak sandım. Bir umut, seni aradım tuşlarda. Saçlarının yüzüme dokunuşunu hatırladım. Her teline teker teker asmak istedim kendimi. Göğsümdeki değirmen taşını kaldırıp, seni koymak ne güzel olurdu. Ama bir umut her zaman vardır. Zira güneş doğmaya başladı. Benim yıldızım doğdu. Bu umut demektir. Hayata yeniden bağlanmak için umut. Sen varsın ya, o bana yeter...
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta