Gece boyu, Uykusuz geçen yolculuğun sonunda Yıldızlar kayboldu birer birer. Bir an korktum, Benim yıldızım da kaybolacak sandım. Bir umut, seni aradım tuşlarda. Saçlarının yüzüme dokunuşunu hatırladım. Her teline teker teker asmak istedim kendimi. Göğsümdeki değirmen taşını kaldırıp, seni koymak ne güzel olurdu. Ama bir umut her zaman vardır. Zira güneş doğmaya başladı. Benim yıldızım doğdu. Bu umut demektir. Hayata yeniden bağlanmak için umut. Sen varsın ya, o bana yeter...
Anamın kokusu gelir burnuma
Dünya güzeli anamın
Binmişsin atlıkarıncasına içimdeki bayramın
Fırdönersin eteklerinle saçların uçuşur
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta