Elime gelirdi ipekli yazman,
Sevgiyle yüzüne bakardım gülüm.
Tarayıp saçını ördüğüm zaman,
Uğruna dünyayı yakardım gülüm.
Konardım teline kelebek gibi,
Gönlümde yerindi konma sebebi.
Sevip sevilmenin bence edebi,
Gülerken karşına çıkardım gülüm.
Seni beğendikçe kendimi buldum,
Gönül âleminde seven bir kuldum.
Yıllarca dert çektim ama yoruldum,
Derman olsa daha çekerdim gülüm.
Sen ele giderken yandım ne çare,
Çaresiz bu gönül kaldı biçare.
Gönül yangınları güneşte hare,
Su olsa deryana akardım gülüm.
Gönül kalesinin yıkıldı burcu,
Eyüp’e yüklendi olanca suçu.
Kenara çekildim hüsran sonucu,
Kendime dert etsem çökerdim gülüm.
Eyüp Şahan
Afşin 12.6.2001
Kayıt Tarihi : 29.9.2012 00:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!