Yüzünden Şiiri - Simge Yıldırım

Bir şiir miktarınca masum
O şiir yüzünden suçlusun
Bir cümleden bir şiir yaratan çağdı sesin
ve ben vaktiyle
İnançlardan en güzelini beğenmiştim
Şimdi
Kuru çiçeklerden hüzünlü
Kırık bir yaprağın gücenmişliğince yaralıyım
Üzülme... Rabbim dediğim gecelerden soruyorum seni
İnançlarım ve yazdıklarımdan ötürü suçluyum
Hangi şair şiirini satmış ise iş öğrenmeliydim
Demeliydim ki
Bu şiir benim değil, şairlik nedir bilmem
12 yaşında o çıkmaz sokağa ben girmedim.
Okumaktan önce yazmayı öğrenen ayıplı da ben değilim
Kimi sorduysanız... değilim demeliydim.
ve beni taşlıyorlar okuduklarından sonra
ki sen
Yağmur olur yağardın üzerime, öyleydi
ve fakat
Bir çocuk yürürlüğe koydu bir şiiri.
İki dizede bir intihar mektubu
Sanki bir mektupta bir mezar..
Suç; başkasına olunca suçtur diyordu biri
En sevdiğim şair
En güzeli
Suçum benim,kendimi ellerimle gömeceğim
İnsan nasıl içindekiyle kaim olursa şayet.
Madak, bir anne gibi ağlıyor
Gökte iki ay var
Üç farklı kombinasyonu kaderin
Madak, bir anne gibi ağlayacak kıyamete değin
Ben şiirlerimi yarım bırakacağım
Bıraktıklarım olacak yarım kaldıklarım.

İki baykuş.. bir virane ediyor bugün
Yürürlüğe giren bir şiirden fazlası
Gün yedi Kasım
Ne seni dinlerim ne ustamı
Kalemim çeliktir benim!
Sırf bu yüzden suç; beyaz bir elbise gibi durur üzerimde.
Bu şiiri de yârda bıraktım.