Yüzünde sevdanın izi silinmişti.
Ağlıyordu...
soluk soluğa ağlıyordu
ve elleri kelepçeliydi, mağrurdu.
Hayatını adadığı
yüreğindeki sevdaysa
intikama yenilmişti...
İstediği olmuştu.
Aylarca tasarladığı an bu andı.
Sevdasını mezara değil
yüreğine gönderdiğini düşünmüştü.
Artık başlayabilirdi yaşamaya
ama birde baktıki
yaşaması için tek neden
kaybolup gitmişti.
Yanlızlığı damarlarında hissettiği an
olan oldu...
Yüreğini yanlız bırakmadı...
Kayıt Tarihi : 30.10.2005 19:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!