Yüzündeki Özgür Ülke Şiiri - Hıdır Işık

Dışarıda ince bir yağmur, içim kuşlar telaşı
Sabahçı kahvelerinden taşıyor geçmişin izleri
Gölgesi suya inen ceylanı izlemekten farksız
Muhteriz gülüşünü sardunyalara anlatmak

Dur, ne söyleyeceksen kalsın soluğunda
Öylece dudaklarını izlemek istiyorum
Boynunda kıvrılan coğrafyaya karışarak.
Anlamadım hangi mevsim incitti bizi böyle

Gülme öyle, inan bakışlarımda muziplik yok
Hem zaten daha gri bir boşluğu seveceğim
Ay’ın şavkına resim atölyemi anlatacağım
İtiraf ediyorum, zamanın tek öznesi sensin

Şu sıralar parlayıp duran kederi anasona banmaktayım
Gidecek yerim yok yüzündeki özgür ülkeden başka
Yalnızca kitaplarla nefesleniyorum, bir de anılarla
İşte böyle sevgili, sesindeki şenliği özlemdeyim

Gitme hemen, kal, biraz daha kuşları sayıklayalım
Biliyorum rüzgâr dilli bir dönüş yolu seni beklemekte
Peki, kim öğretti bize tef’ini arayan şiirin hüznünü?