Yüzündeki Gülü Olacağım

Yoktu aklımda birliktelik
Sıradan bir gün, sıradan bir randevu.
O bana bakacak ben ona,
Bir çay bir iki sohbet sonra,
O yoluna ben yoluma.

Hep böyle olurdu.
Ama o gün öyle bitmedi
Laflar birbiri ardına geldi
Güller açtı yüzümüzde kış günü.
O dedi ben onayladım
Ben dedim o onayladı
Arabası da beyazdı.
Daha düşünmeye ne gerek vardı.

Yüzümüzdeki güllerle girdik gül bahçesine.
Bahçe o kadar güzel geldi ki,
Güllerin üzerindeki dikenleri görmedik bile.
Dikenler yüreğimizi çizdi önce
gül yaprakları ile örttük yaralar kanadıkça.
Yaprakları döküldü güllerin, dikenlerden kaçarken.

Döndüm arkaya baktım ki,
Aslında o gün güneş doğmamış
Meğer bir anlık gökkuşağıymış
Renkleri ile gözlerimi boyayan.
Boşmuş her şey yalanmış.
Serapmış gül bahçesi,
Gerçekte bataklıkmış.
Ben kanat çırparken yorulup düşen, çabalayan bir kuş.
Gül bahçesi yaptım o bataklıktan.
Girmek kolay değil gül bahçeme.
Gökkuşağı koptu, hava kış; üşüyorum
Güneşimi bulup getirenin
Yüzündeki gülü olacağım.....

(30 Mayıs 2006)