*Yüzündeki Çocukluğumla Ölürüm*

Yüreğin;
Gökyüzü Yalnızlığındaki acılarının
Özgür hücresi...
GÜZ yaşlarını akıttığın
Mevsimsiz hüzünlerinin sürgünü Yüreğin...

Bir gazap akşamının inleyen bedduasıyla
Göz pınarlarıma düştüğün
Azap düşlerine daldığım anda;
Ben seni değil
Sana gelen kederlerden ölümü seçsem
Ve sen gözyaşıma
Senden çaldığım ölümüne hesap sormasan...

Yüreğini yüreğime sardığım gecelerde
Titreyen parmaklarım
Usulca şakağında açsa,
Gizlice yakalasa emanet uykularını
Ve gözlerinin içine sunsa...

Sabahlara kadar yağdırıyor
Biriktiriyor saklıyorum gözyaşlarımı...
Zayıf değilim sandığın kadar,
Gözlerimi kırpmadan gözlerinin içindeki;
Dalgın,durgun,çılgın,asi,çocuk,masum,
Çaresiz,güçlü,cesur,yalnız,aykırı
Tüm bakışlarına bakabiliyorum
Zayıf değilim!

İzlerinin bile yokolmasını dilediğim acıların
Karla kaplanır ve
Sıtmalı bir üşümeyle sararsa canını,
Senin için biriktirip sakladığım
Sımsıcak gözyaşlarımı yağdıracağım
Canını üşüten karların üstüne...

Beni vur acılarının cehenneminde

Sevdamın bedeli olsun

Darağacındaki 'senli' hayallerime...

Ağır ağır yüzündeki çocukluğumla ölürüm

Korkma sürmem kanımı

Sensizliğin hüküm giydirdiği gözyaşıma...