Yüzünde Işık Solmuş Şiiri - Ozan Efe

yüzünde ışık solmuş
akgülden bilen aktı
ıslağı nemi dolmuş
boşandı birden aktı

acımamış derdinle
olamamış merdinle
alamamış yer dinle
titrek elinden yaktı

dumanı dimdirekti
amanı yedi renkti
alkımında yürekti
başın öte kıyaktı

üşündü yandığınla
döşendi sandığınla
düşündü andığınla
kor ateşten sıcaktı

odaklanır ne varsa
boşunda kuru arsa
boşluğu ada sarsa
söyle nereye baktı

ozan efem yemedi
silip şükür demedi
çağır gelir memedi
kafasına mor taktı

220712denizli