Yüzünde hikayesi yazan kadın....

Yüzünde hikayesi yazan kadın....

yüzünde yazılıydı hikayesi
apaçık
köşebaşında öylece duruyordu
gökyüzündeydi gözleri
dudakları yağmur yağıyordu...

çırılçıplaktı kelimeler
gelen geçen okuyordu
yüzünde hikayesi yazan kadın
aldırmıyordu

ne vardı umursanacak artık
bozgun değirmenlerinde
yorgun bir taş olmuştu yüreği
durmadan öğütüyordu
dönüyordu başı
gözleri kararıyordu

bir sokak kedisi sürtünüyordu bacaklarına
üşümüş ve aç
başını kaldırıp
yüzüne bakıyordu amber gözleriyle
göz gözeliği unutmuştu
bakıp kalıyordu o gözlere
ne zamandır
unuttuğu bir uzak temmuz sıcağının
hazzını yaşıyordu

uzaktan bakıyordum onlara
yaklaşmadan
ve farkettirmeden varlığımı
herkesten değil
biliyordum benden kaçıyordu
ne zaman çıksam yoluna
bir telaş yolunu değiştiriyordu

ezbere biliyordum hikayesini
ne çocukluğu çocuk
ne gençliği genç
donup kalan yılları
mürekkebi solmuş satırlardan damlıyordu

amber gözlü kedi
yüzünde hikayesi yazan kadından
gözünü alamıyordu...

Ceyda Görk
20 Temmuz 2007 sa:21.39