Yüzüncü yıl Parkı Şiiri - Muhammet Vural

Dün sabah yolum düştü yüzüncü yıl parkına
İlk adımda başladı yürekte kıpırdama

Karşımda her gecemden bir düş çalan manzara
Bedenim dar geliyor ruhumdan taşanlara

Buğulu gözlerime akseden manzarada
En amansız duygular zıddıyla bir arada

Gördüğüm her ne varsa adım gibi aşina
Anılar üşüşüyor her bir adım başına

El sürmemiş bir şeye aradan geçen zaman
Daha dün gibi taze bir zamanlar yaşanan

Dudağımda sigaram bir ileri bir geri
Yeniden yaşıyordum kaybettiğim günleri

Bir çığ gibi büyürken boğazımdaki düğüm
Başımdaki dumandı gitgide gömüldüğüm

Bahçesinde oynarken kah sevinç kah kederin
Farkına varmamışım tükenen saatlerin

Çıkmak istemesemde o muhteşem iklimden
Herşeyin bir sonu var birşey gelmez elimden

İsteksiz adımlarla dalarken karanlığa
Dönüp dönüp bakındım ardımdaki boşluğa

Yanmadım yokluğuna arkamdan kalkan elin
Varlığıyla yetindim bir vefalı hayalin

(Yüzüncü Yıl Parkı Erzurum da bulunan nadide bir yer)