Yüzün Kibrit Kutusu Şiiri - Zennun Akdağ

Olmaz ya bir gün aklına düşersem gel
Gel görmek istersen
Bakarsın geçer kırılgan yanımın ağrısı sana
Denizdeyim şimdi kırılan yanımı denize atar koşarım sana
Yağmurda yürümek istemiştin ya şemsiyeme sığınıp sana yaklaştım
Sahi kalbimin sesini duyuyor muydun?
Ne güzel bahanemdi şemsiyem
Yağmura bir aşk borcum var. c.tesi ödeyecektik gelmedin
Denizi boğazlayacaktık tur niyetine
İstanbul’u boylayacaktık bakardın iki yakası bir araya gelirdi
Sözünde durmayacak kadar güzeldi dudakların
Dilinin altını okuyamadım
Seninle Her yerde karşılaşmayı umdum
Kibrit kokuyordu bakışların
Bir daha görmeyecektim baş ağrısı oldu
İki damla gözyaşı olup kayboldun deniz akşamında
Herkese tek tek baktım kimsenin gözlerinde değildin
Çıplak tenini yastık yapıp üstüne aşk yazsam aşk tanımlanır mı?
Başını koysa dizlerine zen tamamlanır mı?
Seni yazsa dizelerine anlaşılır mı?