Yüzün gülmesin Şiiri - Ali Yücel

Benden baharımı çalan sen değil misin?,
Seninde baharın olmasın dalların çiçeklenmesin,
Tüm dünya sevincinden ayak vururken,
Bir tek senin yüzün gülmesin.

Hatıra ile hatanın arasında yerin,
Acısı yeni diniyor yalan sözlerin,
Bir gün anlama ihtimalin varya beni,
O gün gelene kadar yüzün gülmesin.

Yaran olsun, yansın, melhem değmesin,
Kuru toprak ol tenine yağmur inmesin,
Sende ölümüne sev, ölü gibi sev ki,
Yaşadığın sürece yüzün gülmesin.

Yar diyesin, yar olmaya, yardan geçesin,
Bal diye kandırsınlar zehir içesin,
Aşk diye bıraktığın o cehennemde,
Sende bensiz kal, yüzün gülmesin.

Perdelerini kapattığım ilk ve son sahnesin,
Gözlerin ne kadarsa işte o kadar sahtesin,
Seni beklediğim o cansız yolda, aynı köşede,
Şimdi sen bekleye dur yüzün gülmesin.

Ne yüzünü göster bana, ne gelsin sesin,
Umrumda değil artık, kiminlesin, nerdesin,
Hani derler ya, ölmeyesin sürünesin,
İşte öyle bir şey olasın, yüzün gülmesin.