Yüzün,bir annenin karnında şimdi

Olmayan bir yüze bakıyorum
sanki karşımdaymış gibi
sanki özlermiş gibi seyrediyorum onu
ama ışıgı yoğrulmayan karanlıkta saklı şimdi...
An'ları düşünüyorum
şu siyah_beyaz fotoğrafta
olmasını istedigim gibisim
renklerin dışına itilen karanlık gibisin...
Yüzün hiç doğmamış
Bir annenin karnında şimdi
Orada savaşıyor yüzün
Geçmişin maskeli savaşçılarıyla...
Hep dünde kaldın sen sevgili
erken geldigini sanırken,yakınlarıma
hep geç kalmıştın sen aslında yarınlarıma...
Yarınsız daha ne kadar yaşayacaksın sen sevgili
bozuk bir silah gibi hep geriye teperken,
bir hedefin olmlıydı sana göre
ama düşüncelerim o denli değildi yakınlarına;
hep dünün yanlışları seni çözüyor
sana nefretle bakan gözlerimde...
Odamın duvarına çizdigim o senin gölgen
Bürünebilecegin son kimlikti,yarınlarıma...