Yüzün, Bir Annenin Karnında Şimdi

Olmayan bir yüze bakıyorum
sanki karşımdaymış gibi
sanki özlermiş gibi seyrediyorum onu
ama ışığı yoğrulmayan karanlıkta saklı şimdi...
An'ları düşünüyorum
şu siyah_beyaz fotoğrafta
olmasını istediğim gibisin
renklerin dışına itilen karanlık gibisin...
Yüzün hiç doğmamış
Bir annenin karnında şimdi
Orada savaşıyor yüzün
Geçmişin maskeli savaşçılarıyla...
Hep dünde kaldın sen sevgili
erken geldiğini sanırken,yakınlarıma
hep geç kalmıştın sen aslında yarınlarıma...
Yarınsız daha ne kadar yaşayacaksın sen sevgili
bozuk bir silah gibi hep geriye teperken,
bir hedefin olmalıydı sana göre
ama düşüncelerim o denli değildi yakınlarına;
hep dünün yanlışları seni çözüyor
sana nefretle bakan gözlerimde...
Odamın duvarına çizdiğim o senin gölgen
Bürünebileceğin son kimlikti,yarınlarıma...