Utanır, sıkılır kendine, bir yer bulur bu sakin duruşun.
Mahremine düşen benden değil, o kim ki? Kim bilir!
Açılır kapanan derin kuyular, övünür gibi ama bir düşün
şimdi beni, uzun hecelerce kaldığım ahlar bilir, unutmuşsun.
... Unutmuşsun!
Sen kimin derdine düştün böyle telaşlı, ama kalırsın!
kalırsın nice zamanlar ayazlara, koparsın dalımdan.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta