Yüzün Aysın Tez Elden Şiiri - Mertali Aro

Geç kalınmış mısralar
diziliyor bu gece
Adından geçen soylu bir
yeleli,
Beyaz püskülleriyle
Atlı gidiyor sensizlikle.

Kıvrak bir darbe salınası saçlarında
Biraz korku beslenir
Biraz erinç
Biraz hasret filizlenir uçlarında
Sahici bir gülümseme çizer suya
Adınla yüzünü
Bir bakışımda devrilir
Nice beton gam yüklü
Tutuşan gerçek
Samimi ellerin olayım
Korkulara sular serilsin diye
Gidişin bir lahza dahi ebedi olmasın diye

Şimdi şehrin karanlık,
koyu ve dar
sokaklarında
Cenk eden al örtünmüş yüzler var
Sesleri içerime içerime gelen
Sol yanıma düşürdüler bak sızıyı yârim
Sensizliğin kızgın demirinin
dikenli çehresini,
façalı izlerini hançerlediler bedenime yârim
Ani gelişen yollara uzandık
bugün seninle.
Bakışlarında bir özlem beliren
perdeler varken
Soğuk bir gidişin yaslandı göğsüme
//Diyarım…
Gözlerine ektiğim memleket kokulum//
Nefesimde bir boğukluk sezinlerken
Sen şimdi benden uzak nefesin gecesinde
demlenirken soluğun göklerinde
Essin hoyrat bir rüzgar senden
Buram buram seni getirsin yanaklarıma yârim
Söylerim ona!
Geç kalmasın
kalmasın
kalmasın