Yüzün Şiiri - Vedat Akdeniz

İki yüzlüdür şu insanlık
Düşünki
Sen kentli bir güvercinsin
Ben kırsalda ürkek bir üveyik
Su başındaki kümelerde beni avlayanlar
Günah çıkartmak için
En gösterişli meydanlarda seni yemlerler
İki yüzü vardır insanlığın
Tutki
Sen bir kaktüssün saksıda
Ben kırda bir papatya
Saçma bir fal uğruna
Beni koparıp tek tek yolanlar
Solmayasın diye sana
Günlük su vermeye kalkarlar
Hiç ihtiyacın olmasa da
Çok yüzü vardır insanlığın
Kar taneleri gibi mesala
Biri birini tutmaz asla
Gece çıkarır atar bir kenara
Yeni bir yüzle çıkar sabaha
Bunca yüz yetmezse eğer
Yüzsüzlük de bir yüz olup
takılır surata.
Sonuç olarak
Yüzlerce yüz tek bir insanda
Çocukluk yüzü, gençlik yüzü derken
İhtiyarlık yüzünü takar peşi sıra
Mutluluk yüzü, hüzün yüzü
Senin yüzün, benim yüzüm
Tüm bu yüzler arasında
En güzeli senin yüzün...
Silifke
26.04.2021