üşüdüğünde yüzün
mermere keserdi
...güzelleşirdi güzelliğin.
ve düşündüğünde,
henüz pişmemiş
kilden bir yüzdü mutsuzluğun
erir akardı avuçlarına...
ve böyle
sürekli yapılıp
bozduğun yüzün
ermedi sonraki zamanına
yerinyüzün.
ve gördükleri bu çağa kalan,
gerçek taşlardır
o kadınlar
ve seyreder görenler hayranlıkla.
Kayıt Tarihi : 9.10.2006 00:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!