Yüzümün çizgilerinde gölge gibi gezinen Sevgili.!
Bu sabah bir kaç çizgi daha yakın daha derin gel
Başım dumanlı
Tam dudaklarından yakalamışken mutluluğu.
Dur gitme adım atma eşiğimden öteye.
Çizgilerimin derinliği artmasın ardından
insaf et
Bana kırık dökük bir ayna, kan kurusu eller
Sararmış yaprakları ile salınan bir ağaç, ağır roman
Eski bir albüm albümde yakılmış resimler
Kanayan bir yürek
Gözlerime durmadan ayrılığı vuran bir saat
Hüzzam şarkıları çalan bir radyo,
Mum ışığında tükenen umut,
Girmeye erindiğim dağınık bir yatak,
Kolları olmayan gömlekler, açılmayan pencereler...
Çatlamış dudaklar, aynaya bakınca ağlayan bir yüz
Sabahı etmeyen nemli gözler,
Hasretinle başbaşa geçen geceler
Beni bunlarla bir başıma bırakma...
Kal bir kaç ömür daha.! Tadına müptelayım.
Buralar gitsin senin yerine
Sen hemen gitme...!
Kayıt Tarihi : 22.11.2013 06:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)