...yüzümü Astım Şiiri - Orhan Demirtaş

kağıt üzerine yazılan hazin bir hikayenin ateşten başka nasıl bir sonu olabilir ki,

hal böyle iken
kelimelerimin hükmünün hayattan öteye geçmediği anlarımı düşünüyorum

.....aç kalan insanları düşünüyorum mesela

hak etmediğim kadar kaybettiklerimi düşünüyorum

arkasından el salladığım otobüsleri düşünüyorum

bir kadının karnına sığarken
........dünyaya neden sığamadığı-mı düşünüyorum

önce gelişini,
....................sonra gidişini düşünüyorum

yediği ekmekten
..............içtiği suya kadar hep onu düşünüyorum

aldığım nefes,
.............yürüdüğüm yol üzerine yemin olsun ki
hayatım boyu kalbimin kağıdının üzerine yazdığım bir ismi yıllardır temize çekip duruyorum,
.................adı gibi sadakatimi düşünüyorum

gitgide her köşemde artan sayısını düşünüyorum

karardıkça bahtım,
........yüzünün çoğalan yıldızlarını düşünüyorum

ve kokusuna bir daha asla sarılamayacağım tenini

inan bana, inan,
ey yüzünü gördüğüm gün cennetlik olduğum,
....yalnızlık korkutmuyor artık beni eskisi gibi

bu sebepsiz gidişin kimi tamamlayacak
.....................................ben onu düşünüyorum

ayrıldım,
.................aynı özden,
.......................aynı cevherden,
..............................aynı denizden ayrıldım
eksildim, be bunu düşünüyorum

gel gör ki, şimdi,
yüzüne-yüzüne kitabın orta yerinden konuşasım var

gözlerimdeki kederli yaşları, gözlerine
............................yüreğimdeki derin sızıyı yüreğine
ve ağzımda ki tüm acı sözleri kulağına bırakasım var

öyle ki;
hayatımdan gitmeyi tercih ettiğin gün,
.......................................................o gün

kalbimi şu dünyanın son gününe bölerek
bir anda her şeyden vazgeçip
.............................senden önce ölesim geldi

oysa intihar günahtı
...............................bende yüzümü astım

Orhan DEMİRTAŞ