Ilık esen rüzgârın kanatlarında,
erken dökülen çınar yaprağı gibiydik.
Yanımızda okşanan keman tellerinden
hüzün sokuluyordu iliklerimize!
İnadına sürtülüyordu, yayın gıcıklığı.
Biri bitmeden, diğeri koşup geliyordu.
En eski yalnızlığımdır aşk benim
Gitgide büyüyen karanlıklarla
Ne zaman sevdiysem kavruldu tenim
Bir ateşin açtığı yanıklarla
Sabahı olmazdı çok gecelerin
Devamını Oku
Gitgide büyüyen karanlıklarla
Ne zaman sevdiysem kavruldu tenim
Bir ateşin açtığı yanıklarla
Sabahı olmazdı çok gecelerin
Suya düşen ay ışığı güzelliğindeki hayallerinizle süslediğiniz.....hüznün umuda dönüştüğü bu harika şiiri kutluyorum tüm yüreğimle ve tam puanımla.............Saniye Sarsılmaz
denge merkezi...kulak...
ve olan sancıyla sarsılan hayat,ruh...
elbette ışık kederi de silecek, her adımda açılan perdeyle varılacak aydınlığa...sadece küçük bir ışıkla başlayacak adımla...
selamlar şiire ve şairine...
Bu şiir ile ilgili 12 tane yorum bulunmakta