Yüzüme Vuran Sessizlik Şiiri - Oktay Güv ...

Gözlerinden düşen bir göz yaşıyım,
Zamanın çatlaklarına sızan,
söylenmemiş cümleler eşliğinde…

Gel,
dokun,
bağrıma düğümlenen kelimelerle,
içimdeki susuzluğu sen doldur…

Cama vuran yağmur gibi,
dinmeyen sızılar eşliğinde
dökül içime,
ve her damlanla yeniden yeşert beni…

Saçlarında kaybolan rüzgârlarla gel bana.
Tenimi saran ılık mehtap eşliğinde,
dokun ve eskilerime götür beni…

İklimini kaybetmiş bir bahçeyim ben.
Savrulmuş,
solmuş
papatyalarıma ve nicesine
gel de Cemre-ler ol bereketinle…

Yüzüme vuran sessizlikten kopar beni.
Ve bırak,
gözlerim aksın sana
asırlık çağlayanlar gibi…