Meğerse, özlemek sevmeye eşdeğermiş
Ne vakit çağırsam ikisi birden gelir
Ruhunda içli içli hicran işitilir
Can usul usul toprağa doğru çekilir
Umutsuz umutlar ölmeye eşdeğermiş
Bekleyiş yine akşama hüzne demlenir
Acı acele geceye rengini verir
Yüzüme sancılı bir sonbahar belirir
Arada kalmalar arafa eşdeğermiş
Düşlerinin hayatına gidişi terstir
Ağrıya için sökülerek çekilir
Ömre yarınlar habire yara beredir
Gidemeyişler cehenneme eşdeğermiş
Gözlerim hep uzaklara doğru nemlenir
İçten içe, duman duman yangınlar delirir
Özden yüzüme yüzüme kül sürüklenir.
Sevgi Gül İlkan
Kayıt Tarihi : 24.5.2024 21:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!