YÜZÜMDEN ATEŞLERİ ALAN YELPÂZESİN

YÜZÜMDEN ATEŞLERİ ALAN YELPÂZESİN

Reyhan çiçeği misin, râyiha dolmuş her yan?
Kaş üstünde izi var o müjdeli sesinin
Gülerek bıraktığın hatırada heyecan
Yanına yaklaşınca âşıklar çeşmesinin
Bedir ışığı ile doldu mavi âsuman

Bu ışık altındasın, yine tazesin dostum,
Gönül duvarında bir hoş firûzesin dostum,

Açılacak bahtının sabahı deyince gül;
Bütün zincirlerini kırdım mahkûm suların
Bugün yeni bir mektup getirdi gamlı bülbül,
Şifresini öğrendim o hain pusuların,
Hep benimle kalmayı kabul etti tahammül;

Sen yürek yaylasında bir pâkizesin dostum
Dağda peşime düşen bir müfrezesin dostum,

Ötelerden duyarım sesinin yankısını,
İçimdeki dalgalar bir denize kavuşur,
Tutmak istemem çölün unutulmuş yasını
Resmindeki derin yüz; seni sensiz konuşur,
Bu nedenle, düşünmem önünü, arkasını.

Sen gönül kitabında bir şirâzesin dostum
Sevdanın yanağında tatlı gamzesin dostum

Gülsen; seninle güler sözlükteki heceler,
Annesine kavuşur özlem içinde bebek,
Gözüne perde geren bu insafsız geceler,
Bir muştuyla dağların ötesine gidecek,
Cevabını bulacak içimde bilmeceler,

Sen sevgiyi saklayan gerçek müzesin dostum,
Yüzden ateşi alan bir yelpâzesin dostum.

12/12/2002
Zaandam