Dolaşmayın yüzümde hüzünlerle çocuklar
Yüzüm ki yok olmaya yüz tutmuş eski yazıt
Hüzünse eski oyun gitmeye ve kalmaya
Ki bütün kuralları bütün insanlara zıt
Bilmezsiniz vurulan yürek kalelerini
Uzadıkça uzayan susların sebebini
Savaş bitmiş, kalan kalmış, giden gitmiştir çoktan
Bilmezsiniz neferin incinen günlerini
Olmadık öpüşlerle kirlendi sakallarım
Öğrenemedim nasıl ısıtırdı yıldızlar
Yıllarda yenilenip anlarda yok olanım
Dolaşmayın yüzümde hüzünlerle çocuklar
Bulaşmayın bu işe beni bir ölüm paklar
Nisan 2004
Şenol DenizciKayıt Tarihi : 10.4.2004 14:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!