Yüzüm yok sevgili seni aramaya

Yüzüm yok sevgili seni aramaya... Evdeki hesap uymadı bize, uyduramadık...Şimdi hangi yüzle arayabilirim seni, hangi açıklamayla su serpebilirim yüreğine ve hangi teselli kelimeleriyle bezeyebilirim seni...

Yüzüm yok sevgili seni aramaya... Nasıl diyebilirim şimdi ' Aylar sona görüşebiliriz ' diye. Nasıl yıkabilirim olan hayallerimizi... Elim varmaz avizeye, dilim yetmez bunları sana söylemeye...

Yüzüm yok sevgili seni aramaya... O ay tanrıçası yüzün asılsın istemem. O masum gözlerin ıslansın istemem. Bu on sekiz ay sensiz nasıl geçecek hiç bilemem...

Yüzüm yok sevgili seni aramaya... ' Yarınlara dair yaptığımız planlar yattı ' nasıl derim; sesim sesinde solarken...

' Bir haftaya yanındayım ' diye sana teselli veriren şimdi nasıl olurda geri alırım sözlerimi, nasıl olurda avuçlarını, yüreğini bomboş bırakabilirim. Nasıl seni virane bir şehir gibi bırakıo hayatıma devam edebilirim. Sürünmeye, tekmil vermeye, küfür yemeye, emir almaya devam edebilirim...

Kızma bana sevgilim, Kızma bana... Anla halimi, anla sana kıyamayışımı...Kıyamam kendime, kıyamam canıma...Sen bensen, bende sensen yapamam, cesaret edemem intihar etmeye...

Alperen Karadağ
05.04.2003
(Ankara / Mamak)