Yüzüm yok benim.
Kaybettim.
Eksik bir aşkın emanet dolabında mı kaldı, yoksa bir halk otobüsünde mi çaldırdım bilmiyorum.
Eskiden de bakarlardı yüzüme şimdiki gibi
Ama arada bir fark var: Eskiden imrenerek bakarlardı şimdi ise iğrenerek bakıyorlar.
Yüzüm yok benim.
Karşına çıkmaya yüzüm yok.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
