odam pencerem ve ben
dışarıda gece karanlıkları
uluyan rüzgar
soluyan sessizlik
ve tütün kokusunda bir yalnızlık ki
buna inat
sırıtıyor karanlığın koynunda
Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Devamını Oku
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
