Yüzüm mü kaldı gönül Şiiri - Veysel Çakır

📋YÜZÜM MÜ KALDI GÖNÜL✍️
Bunca yıl bunca çaba yoruldum koşa koşa
Söndü hayat menbağım arzum mu kaldı gönül
Bir ömür heba oldu tutuldum karakışa
Önümde bir baharım yazım mı kaldı gönül

Sussa bile yeterdi yol verse kalem kaşı
Gözüme mi gelirdi aşardım dağı taşı
Daha senin neyine bir güzelin bakışı
Ardına takılacak dizim mi kaldı gönül

Hiç durmadı kalemim bitirdim yaza yaza
Varıp takılmak nedir bulup da hep olmaza
Kaç kere yaslanmadım gece boyu ayaza
Birisini sevmeye lüzum mü kaldı gönül

Ne kadar da dil döktüm bülbül gibi şakıdım
Canı kaybettim candan bilsen nasıl acıdım
Ömür sermayesinden kaldı mi ki nakidim
Batırdım ellisini, yüzüm mü kaldı gönül

Bir yere kadar insan aranmanın sonu yok
Başımdan geçenlerin burda sade onu yok
Yasaklı gecelerim sabahım yok tanı yok
İki kelam edecek sözüm mü kaldı gönül

Yalanım varsa söyle her şeyi aşikar et
Kapıları kapatsın kovalasın cemiyet
Kitap yazdırdın bana bunlar sadece özet
Bir daha istemeye yüzüm mü kaldı gönül

Varsın duysun elalem varsa sevmenin suçu
İndirmedim kolumu açık ettim avucu
Bilirim bitmeyecek bu mutluluk orucu
Ellerden saklayacak gizim mi kaldı gönül

Dedim ya yaşım gitti koştum hayal peşinden
Kader öğüttü beni geçtim azı dişinden
Bundan sonra bana ne baharın gelişinden
Şu üç günlük dünyada gözüm mü kaldı gönül

Israr etsen ne fayda kan ağlasan ne çare
Selamızı vermeye hazırlanır minare
Bundan sonra işimiz gezinmekse avare
Söyle ben de bileyim çözüm mü kaldı gönül

Baştan sona yaşantım kısacası bir ziyan
Aklım gitti başımdan yetersiz kaldı izan
Savaş yerine döndü bahtımda kopan tufan
Bitti hayat kitabım cüzüm mü kaldı gönül

14/10/2023 Veysel ÇAKIR