Gül deme; gülecek hal mi kaldı ki
Tutunacak bir tek dal mı kaldı ki
Öpüp koklamaya gül mü kaldı ki
Yüzüm gülse gönlüm ağlar bir yandan
Umutlar can verdi miadı doldu
Kaçtıkça hüzünler hep beni buldu
Baharı bilmeden benimle soldu
Bahçeler bir yandan bağlar bir yandan
Tükendi güvenim darbe yedikçe
Ellerim boş kaldı hep bekledikçe
Yeter gayrı bitsin dertler dedikçe
Yüklenir sırtıma dağlar bir yandan
Ey gönül divane olma boşuna
Nice gelecek var daha başına
Mendil çare sanma gözün yaşına
Sildikçe sel olur çağlar bir yandan
Günahı sevabı kefene sardım
Giyindim üstüme toprağa vardım
Dediler ki bizden bekleme yardım
Ölüler bir yandan sağlar bir yandan
Ahmet GüllüceKayıt Tarihi : 5.11.2012 13:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!