YÜzüm gülmüyor Şiiri - Ahmet Bekteş

Çağırsam da gelmez gönül kuşuna
Harcadık yılları boşu boşuna
Gidiyor/mu uzak kalmak hoşuna?
Yakıyor közlerin yüzüm gülmüyor

Hiç umut vermezken bana sözlerin
Dönüp bana bakmaz güzel gözlerin
Hayalden hayale dalar gözlerim
Umutsuz sözlerin yüzüm gülmüyor

Bu dünya içinde sersefil oldum
Mutluluk görmedim çileyle doldum
Hüzünlü gül gibi sarardım soldum
Sensiz kaldım yüzüm gülmüyor yine