Yüzümden düşen bin parça
Yüzüme bakan aynalar bin pişman..
Elini tuttuğum mutluluklar intihar eşiğinde,
Aşk daha hiç doğmamış, cennet beşiğinde
Ve tutamadığım ayrılıklar, uçurumdan aşağı özgürler.
Verilmiş sözler, dolu dolu bakan gözler
Ardından yıkılır hayal köprüsü
Enkaz altında kalır, içinde düştüğüm düşler.
Süpürür önümden seni buğulu bir orman karanlığında, sisler
Yalnızlık önümde sırıtan yaramaz çocuk!
Dışımda ise, içimi paramparça eden sesler.
Kayıt Tarihi : 18.2.2014 23:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!