Yüzsüzdü sana ölümsüzlüğüm...

Ben seni sen daha doğmadan sevdim sevgili…
Sen açmadan gözlerini dünyaya
Ben o şizofren aşkla açtım ruhumu sana.

Seline kapılıp giden cansız bir beden gibi,
Yavaş yavaş büyüdün kimsesizliğime.

Evet farklıydı farkında olamadığın
saçların herkesten
Büyük gözlerin,
Gülümseyince küçülen göz bebeklerin
İşaretiydi dünyama tüm sana geç kalışların.

Ve ne kadar platonik aşk varsa
tüm ölü bedenlerde yaşatılan
Narin parmaklarının üzerindeki bir yüzük kadar
Yüzsüzdü sana ölümsüzlüğüm…